Harreman laburra izan zuten; Idoatek bikotea zuen eta Pagola txori askea zen. Gaur Idoate irakasleak gurasoekin bilera du eta, nor agertuko eta, Pagola gurasoa.
Magisteritza eginda, lehen aldiz sartu dira txikienen gelan hiru irakasleok. Idoate pozarren dago, bokazioa aurkitu baitu. Ibarzabal beldurtuta, arriskua besterik ez du ikusten. Pagola normal, beretzat lan soil bat da.
Mendiluze hil da eta bere anima berpizteko gorputz berri baten bila dabil. Bertsolari bakoitzak bere karkasaren prestazioak azalduko dizkio eta Mendiluzek erantzun, hautatua denentz.
Bi lagunak haserratu egin ziren. Adiskidetzeko pausoa emanda, elkar besarkatu dute. "Iparragirre" doinuan, puntu motzetako parentesian, barruan oraindik gordetzen duten amorrazioa irtengo zaie.
Andonik bere baserrian hotela jarri du. Auzoko bileran eskean hasi zaie Maialen eta gainerako baserritarrei: oilarra ixiltzeko, ximaurrik ez botatzeko...
Etxahun hasi da, denboraz, bere hileta prestatzen. Bertsoa abesteko ohorea nori eman erabakitzeko, galdera-erantzunetan jardungo du hiru bertsolarirekin, kopla txikian.
